E-CONGLOMERAAT

Het ‘metaverse’ is steeds meer een denkbare en virtuele plek waarin we kunnen ontdekken, werken, wonen en leren. Een plek waar de digitale stad onderdeel is van een digitale economie. Een plek waarin de virtuele wereld deels een afspiegeling is van de fysieke wereld. Onze aanwezigheid in de ‘echte wereld’ blijft echter de boventoon voeren.

Technologische ontwikkelingen

Tien jaar geleden konden we nog niet spreken van het idee van een ‘metaverse’. Wel worden in verschillende sci-fi films toespelingen gemaakt naar een ‘metaverse’. De technologie heeft zich zodanig ontwikkeld dat het idee denkbaar is. De manier waarop wij interacteren op internet en hoe dit zich sterk heeft ontwikkeld, heeft daaraan bijgedragen [1].

Wereldreiziger

Het lijkt erop dat we met onze ‘avatar self’ in de toekomst gaan acteren in meerdere met elkaar verbonden virtuele werelden. Onze identiteit is een representatie. Zo bewegen we in ‘Horizon’, een VR-omgeving, als avatar met een hoofd met lichaam zonder benen [2]. In ‘Decentraland’ kan ik een ‘Liquidy bodysuit’ en ‘Glass heels’ aanschaffen. Hiermee kan ik mijn identiteit presenteren en ook van gedaante veranderen [3]. Als e-resident van ‘Liberland’ kan ik stukken land kopen in een staat die ergens tussen Kroatië en Servië ligt. Ik ben dan inwoner in een cyber-stad [4]. Een virtueel kantoor in de vorm van een ‘creative lab’ geeft de mogelijkheid wereldwijd te werken, onderwerpen te onderzoeken en te innoveren. Mijn jonge medewerkers worden opgeleid onder supervisie van mentoren [5].

Cyber gezondheid

Als ik het huidige ‘metaverse’ betreed met de meest nieuwe VR-bril dan ben ik vooral rationeel interacterend. Hoe zit het eigenlijk met privacy en veiligheid? Wordt dit gewaarborgd in een zogenaamde ‘Safe room’? ‘Echte’ emoties en gevoel moeten plaatsmaken voor een formelere benadering van de wereld. [6, 7] Na verloop van tijd krijg ik zelfs hoofdpijn en ben ik duizelig. Te lang een VR-bril ophouden in de virtuele, interacterende en steeds veranderende werelden levert mij ‘cyber sickness’. De VR-brillen zijn technisch nog niet ver ontwikkeld. Onze oog-hersenrelatie verloopt namelijk door het gebruik van de oogspier. Deze ontvangt bij gebruik tegengestelde diepte-signalen. Het hangt af van de tijdsduur en VR-ervaring hoe sterk klachten kunnen worden [8].

Inclusiviteit

De huidige vormen van algoritmes geven vaak nog onvoldoende inclusiviteit en nemen antidemocratisch acteren mee [9]. Het maakt dat er in de toekomstige virtuele wereld nog een hoop te winnen valt. Voorbij de oppervlakkige virtuele wereld is het mogelijk een virtuele realiteit te creëren waarin we een slimme stad voor ons kunnen laten werken. De slimme stad die ‘human-centered’ is met een beetje ‘quantified self’ voor een gezond levensritme. En over 20 jaar? Wellicht dat ik in de toekomst in de ‘metaverse’ een potje kan tafeltennissen met mijn oudere broer die in New York woont [10].

Het idee van een ‘metaverse’ gaat voorbij de huidige digitale wereld. Het neemt ons mee in mogelijkheden in een nog niet uitgewerkte virtuele wereld. Die wereld is volop in ontwikkeling. Het is de ‘echte wereld’ die ons voorlopig blijft overspoelen.

Marja

29 maart 2022