Mijn 94-jarige moeder vertelt enthousiast en vol overtuiging tegen iedereen dat ze in Frankrijk is geweest. Het was er mooi en de reis viel mee. In werkelijkheid heeft ze meegekeken met mijn zus toen ik met haar aan het videobellen was vanuit Frankrijk. Maar in haar beleving is ze er echt geweest. Bij terugkomst grapten mijn zus en ik tegen elkaar dat we een VR-bril voor haar moesten kopen zodat ze voortaan virtueel mee op vakantie kan. Dat zou wat zijn.
Dat je door VR in een hele andere wereld kunt belanden, is inmiddels een bekend gegeven. In de Volkskrant verscheen vorige week een artikel waarin verschillende bijzondere voorbeelden van toepassingen in de zorg werden aangehaald. [1]
Zo vertelt een gynaecoloog over een VR applicatie die ze heeft ontwikkeld om zwangere vrouwen te helpen bij de bevalling. Uit onderzoek blijkt dat bij gebruik van de bril op dat moment veel minder pijn en angst ervaren wordt en daardoor is minder pijnmedicatie nodig.
In een brandwondencentrum gebruiken ze dezelfde soort toepassing tijdens het wisselen van verbanden wat normaal gesproken een super pijnlijke ervaring is.
En een ex-coronapatiënt krijgt hersteltherapie in de vorm van een VR-game. Hij verlegt zijn grenzen en boekt vooruitgang maar of dat zonder die bril ook gelukt was, is nog niet goed onderzocht.
Dat is het probleem, het staat nog in de kinderschoenen en er is te weinig maatwerk voor individuele toepassingen. Verder is de bediening van de apparatuur vrij ingewikkeld en is het aanbod van filmpjes en games nog heel beperkt.
Nu wordt de ervaring die je hebt met een VR bril nog bepaald door degene die het heeft gefilmd. Dat werkt heel beperkend voor alle toepassingen bijvoorbeeld in de reisbranche. [2]
Als reiziger wil je zelf bepalen wat je gaat zien en waar je rechtsaf slaat. Bovendien wil je een land ruiken en voelen. Een combinatie van toepassingen in AI, VR en haptische sensoren kan in de toekomst die zintuiglijke totaalervaring geven [3]. En door de ontwikkeling van smartglasses waarmee VR live gestreamd kan worden gaat het in de toekomst mogelijk zijn om met iemand mee op vakantie te gaan vanuit je luie stoel. Bijkomend voordeel: het is ook nog eens minder belastend voor het milieu.
De kans dat mijn dementerende moeder, die niet opgegroeid is in het digitale tijdperk, hier nog iets aan gaat hebben is vrij klein. Maar als wij oud zijn, kunnen we onze bucketlist waarschijnlijk virtueel uitspelen. We leggen alles sowieso vast met de smartphone. Daarmee verzamelen we genoeg content om de fijnste momenten in de toekomst virtueel te kunnen herbeleven. Op naar een mooie oude dag.
Patrice Ooms
14 februari 2022
