Extinct Animals
Voor 149 euro per meter heb je een fraai behang met uitgestorven dieren op je wand. Dit ontwerp van Moooi [1] past in de trend van dierenprints voor het interieur. Maar willen wij de dierenwereld tot een tweedimensionaal decor laten verworden? Of wordt het tijd voor een andere mindset? Hoe creëren we meer synergie en inlevingsvermogen met onze dierlijke medebewoners? Op zoek naar het dier in onszelf.
Als een vis in het water
Een groeiende groep mensen heeft dit verlangen al in de praktijk gebracht door zichzelf een visstaart aan te meten [2]. De zeemeerminnen gemeenschap is groeiende en er zijn veel zwembaden die het zwemmen als een zeemeerman/-vrouw aanbieden. “Het aannemen van een nieuwe identiteit en zo te ontsnappen aan de dagelijkse realiteit maakt dat je je vrij voelt onder water en is een unieke ervaring” volgens een deelneemster.
Het kan nog een stap verder door ons in de toekomst een echte vissenhuid aan te laten meten [3]. Door biotechnologie zal het mogelijk zijn om onze huid de eigenschappen te geven van een vis. Hoe zou dat voelen? Is ademhalen onder water dan ook een additionele keuze mogelijkheid? Met de stijgende zeespiegel zou dit wellicht een gewenste optie kunnen zijn tot overleven.
Werk mee als bestuiver
Het gaat niet goed met de insecten. 75% van de bestuivende insecten is uitgestorven. Waarom helpen wij deze ijverige beestjes niet in hun essentiële rol in ons ecosysteem? Bestuivingsapparatuur is een ontwerp van Ance Janevica [4] en zet mensen aan om als vrijetijdsbesteding het bestuivende werk van insecten te doen. De set bestaat uit speciaal schoeisel, active ware een UV bril en vingerextensie zodat de ervaring optimaal is.
Zet een andere bril op
De wereld bekeken door de ogen van een uil, libelle of kikker. Zwevend door de boomtoppen of kruipend over de bosgrond. The eyes of the animals [5] is een VR ervaring die onze zintuigen hackt en een gevoel van empathie creëert door de manier te simuleren waarop dieren de wereld voelen.
Op vakantie als geit.
Thomas Thwaites, [6], ook bekend als the Goatman, transformeerde tot geit met behulp van een technologische installatie en leefde 4 dagen op 4 poten tussen de geiten en at zelfs gras.
“Ik probeerde geit te worden om te ontsnappen aan de angst die inherent is aan het mens zijn”.
Zwanger van een dolfijn
Hoever zijn we bereid te gaan om ons te conformeren aan de dierlijke wereld? De toekomstige mogelijkheden van de bio- en synthetische technologie brengen ethische vraagstukken op tafel. Stel je een situatie voor waarin de overbevolking en milieucrisis ons voor de keuze stelt om een bedreigde diersoort te baren? Deze vraag wordt aan de orde gesteld door I Wanna Deliver a Dolphin van Ai Hasegawa [7] waarbij een vrouw de draagmoeder is van een Maui dolfijn. Een bedreigde diersoort waarvan de grootte overeenkomt met die van een baby. Kunnen wij zo ook ons eigen voedsel baren of is dit onmogelijk omdat wij het als ons eigen kind gaan zien?
Kunnen wij schouder aan schouder gaan staan met de dieren? We hebben tenslotte nog wat goed te maken. En wellicht komt onze langverwachte droom om deels dier te zijn dan ook eindelijk uit!
Lena
25 november 2019
[1] Moooi Wallcovering Extinct Animals | https://www.arte-international.com/nl/collections/moooi-wallcovering-extinct-animals
[2] De wens om iemand anders te zijn | https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2019/zeemeerminnen/
[3] Beyond the Human Surface represents a research and speculative narrative into the future of Human Augmentation through Genetic Engineering | https://www.beyondthehumansurface.com/
[4] Pollination equipment | https://www.ance.xyz/
[5] Marshmallow Laser Feast – In the Eyes of the Animal |https://intothegreatwideopen.nl/programmaonderdeel/marshmallow-laser-feast-in-the-eyes-of-the-animal
[6] Thomas Thwaites | https://www.thomasthwaites.com/a-holiday-from-being-human-goatman/
[7] Ai Hasegawa | I wanna deliver a dolphin | https://aihasegawa.info/