‘FRITZ oder SPRITZ’

Dat zei de dame vriendelijk met een grote glimlach, gekleed in haar traditionele Beierse Dirndl jurk toen ik vroeg of er ook niet alcoholische dranken te krijgen zijn. 

 

Mijn fietstocht vanuit Wenen naar Utrecht, een deel van de Limes route, kruiste delen van Oostenrijk, Duitsland en Nederland langs de grens van het vroegere Romeinse Rijk. Via deze fietsroute met rijke historie kwam ik ook in het Duitse Beieren terecht.

 

Ursprung und Zeitgeist
In Wenen werd ik al ondergedompeld in de lokale tradities. Een van de opvallende voorbeelden was in een chique straat tussen de luxe merken een winkel van het Oostenrijkse merk Mothwurf [1]. Traditionele Oostenrijkse haute couture. Dit modehuis bestaat al 250 jaar en heeft als motto ‘Mode zwischen Ursprung und Zeitgeist’. Vrij vertaald: ‘moderne traditie’.

 

In een redelijk gemiddelde kroeg in Beieren stonden niet de frisdranken van Coca Cola of Pepsi op de kaart, maar Fritz Kola en huisgemaakte limonade met CO2-water, spritz. Alles in verschillende smaken en met ingrediënten uit de omgeving. Toen ik verder keek wat er op de kaart stond, begreep ik dat lokaal, duurzaam en vooral culturele trots de boventoon voeren. Op Google vond ik op de website van Fritz-Kola [2] al deze aspecten ook terug: een alternatief voor grote merken, lokale identiteit en betere, duurzamere en eerlijkere frisdrank. Is dit een reactie op de globalisering: de lokalisering?

Hosen und Handy
In het stadje Regensburg in Beieren (ruim 150.000 inwoners), stuitte ik met mijn fiets op een mei-kermis met een mei-boom, die ik al in ieder dorp had zien staan. Een kermis waar  iedereen welkom is, ook ik als verbaasde toerist. Het is niet alleen de diversiteit die mij opviel, daarmee bedoel ik de verschillende etniciteit en van kleur, maar vooral de traditionele kleding die de mensen droegen. Vol trots worden de lederhosen en de Dirndl jurken gedragen door vele jong volwassenen met hun smartphone in hun hand. Ik zag geen luxe merken waarmee zij zich tijdens deze mei-kermis profileren, maar hun culturele identiteit. Globalisering en modernisering hoeven dus niet ten koste te gaan van de lokale culturele identiteit. Zou dit ook elders op de wereld zo zijn?

 

Terwijl ik hier langer over nadacht op deze kermis, zag ik op de kaart wat ik kon bestellen: curry worst, het lokale bier en voor niet alcoholischte dranken ken ik inmiddels de keuze: ‘Fritz oder Spritz’.

 

Monique

Juni 2024