Ik ben 30 en dus vindt META het tijd voor een baby. Ik word gebombardeerd met baby-gerelateerde reclames, columns en aanbevelingen. De nieuwste suggestie was een alternatief voor de babyshower en gender reveal party: de mother blessing. En aangezien ik zéér gevoelig ben voor clickbait, moest ik weten wat de behoefte was van mijn imaginary baby.
Blessingway
De Mother Blessing is een fenomeen dat afstamt van de Navajo stam en is komen overwaaien vanuit Amerika. Het indianenvolk noemt het ritueel waarbij o.a. zwangere vrouwen door hun stam worden ingezegend de ‘Blessingway’.[1]
Commercialisering
Bij de Mother blessing wenst de stam van de zwangere, bestaande uit vrouwelijke familieleden en vriendinnen, haar middels een ceremonie liefde en geluk toe. Dit gaat vaak gepaard met affirmaties, henna, massages, geboorte-altaars en vrouwencirkels. In tegenstelling tot babyshowers en gender reveal parties gaat het niet om spullen. Het lijkt erop dat we de commercialisering van de komst van een baby zat zijn en zoeken naar wat er echt toe doet. Maar is dat zo? Commercialiseren we niet de cultuur van een ander?
Behoefte aan spiritualiteit
Terug naar de Navajo. De term Blessingway wordt als controversieel gezien omdat het valt onder cultural appropriation.[2] Een blik op de Youtube filmpjes van Blessingways laat zien waarom. Witte Westerse vrouwen gekleed in losse kleding met schelpen, kralen en bloemenkransen zingen een toekomstig moeder toe waarna deze mantra’s zegt voor haar ongeboren kind.[3] We hebben religie achter ons gelaten maar zijn nog niet klaar met spiritualiteit. Internet staat vol met astrologie, manifesteren, healings, readings en ga zo maar door.[4]
Houvast
In tijden van crisis gaan we op zoek naar houvast. We zoeken het daarbij vaak in tradities en spiritualiteit. Overal ter wereld grijpen mensen terug op oude volkstradities. Je ziet de terugkomst van inheemse gewassen om het land te herstellen. In Japan wordt de bedrijfsvoering met de Samoerai-symboliek gemist en in Nepal heb je de Vertical University: een Universiteit waarbij je leert van inheemse bevolking. Volgens Roek Lips, schrijver van ‘Wie kies je om te zijn’, hebben we de grote vragen van deze tijd (vragen die zijn terug te leiden naar spiritualiteit en zingeving) lange tijd weggeduwd. Hierdoor is er een kille wereld ontstaan met gebrek aan geestelijke handvatten.[5]
Hybride spiritualiteit
Volgens filosoof Haroon Sheikh wordt de samenleving door moderniteit getroffen als een soort trauma. Er zijn verschillende manieren om met dat trauma om te gaan, van isoleren tot mee moderniseren of tegenwerken. Geen hiervan heeft zin volgens de Sheikh. Het gaat om hybride tussenvormen waarin tradities opnieuw gestalte krijgen. Dit helpt ons om weer daadwerkelijk te verbinden met de aarde. “We hebben misschien geen rituelen, gebeden of bezweringen meer nodig om het land te bewerken, maar wel om niet ontworteld te raken en zin te ervaren in ons eigen leven en in onze gemeenschap”.[6]
Opwarming van de mens
Onze zoektocht naar spiritualiteit is nu nog wat commercieel en oppervlakkig te noemen en mist soms cultureel besef. Door te imiteren en ervaren leren we meer over onszelf en onze behoefte. Hiervan uit kunnen we dan straks hopelijk onze eigen hybride vorm vinden. Als ik dan kinderen krijg, is de maatschappij hopelijk weer echt een beetje opgewarmd.
Mirjam de Bruijn
Februari 2023
[1]https://www.britannica.com/topic/Blessingway
[3] https://www.youtube.com/watch?v=V-s-uTF6_yk)
[4] https://www.npo3.nl/brandpuntplus/spiritueel-trend-jongeren
[5] https://www.nieuwwij.nl/achtergrond/de-crisis-van-deze-tijd-is-ten-diepste-een-spirituele-crisis/
[6] https://www.trouw.nl/religie-filosofie/de-moderniteit-is-een-trauma~b155635b/
