IS DE TOEKOMST VAN DE SUSTAINABLE MODE HAUTE COUTURE?

Einde van een tijdperk 

Franse mode revolutionair Jean Paul Gaultier geeft tijdens Parijs haute couture week januari 2020 zijn laatste show (1), of dit het einde is van zijn carrière in de mode is nog niet duidelijk. Hij draagt zijn zelf opgebouwde modehuis niet over aan een nieuwe generatie. Daarmee gaat het label dat belangrijke onderdeel heeft uitgemaakt van de mode-ontwikkeling naar het museum. Anderzijds komt hierdoor wel weer ruimte voor nieuwe labels, zoals de Nederlandse Iris van Herpen en Ronald van der Kemp. 

Om officieel het label van haute couture te krijgen, is echter heel wat nodig. Denk aan de regels die er zijn om de naam champagne te mogen gebruiken, dit mag ook niet zomaar. De Franse overheid ziet erop toe en zorgt op deze manier voor een kwaliteitswaarborg. Modehuizen en ontwerpers worden alleen toegelaten onder strenge Franse regels van het Chambre Syndicale de la Couture onder leiding van het Franse ministerie van industrie (2).

In tegenstelling tot Gaultier beginnen modehuizen zoals Balenciaga juist weer met het voeren van een haute couture lijn. Ook is er een groeiende interesse in haute couture of demi couture zoals Ronald van der Kemp zijn tweede lijn ook noemt.

Zal Balenciaga couture toegankelijk kunnen maken voor een groter publiek?

Denma Gvasalia, creative director bij Balenciaga, geeft in het interview met Nicole Phelps in Vogue UK aan dat “zij”, de klant er zeker is. Naast het feit dat we couture nodig hebben om mode te kunnen ontwikkelen, is het ook de meest sustainable manier van mode produceren: het wordt immers pas gemaakt nadat het besteld is. Dat de rijken steeds rijker worden is een feit. In een groeiend tijdperk van verrijking en individualisering is het dan ook logisch dat deze welvarende consument behoefte heeft zich te onderscheiden. En hoe doe je dat beter dan op het allerhoogste niveau van ambacht je te laten kleden? [3]

Ivoriaanse clientèle wachtend op de couturier (foto: Tjarda Wessels)

In het westelijke deel van het Afrikaanse continent wordt al jarenlang couture gemaakt. De bekende African wax wordt gekocht als textiel en op verzoek van de klant pas gemaakt. We zien dit fenomeen niet als couture, omdat het niet uit Parijs komt maar het principe is hetzelfde. Zij werken immers al jaren vanuit een sustainable fashion principe zonder het zo te noemen.

Hoe het af zal lopen met het modehuis van Jean Paul Gaultier is nog onbekend. Misschien kijken we jaren later in een Parijs modemuseum terug op een prachtig retro perspectief. Of probeert een investeerder het weer  om geld te verdienen aan een iconische naam uit de modegeschiedenis.

Couture of ready-made voldoet deels aan het antwoord om mode sustainable te maken. Er is meer nodig dan alleen couture, maar dit is een goede start. Hiermee stoppen we de overproductie en gaan we pas wat maken als er daadwerkelijk een vraag is.

Wanneer laat jij je eerste kledingstuk maken?

Tjarda Wessels

24 januari 2020