Op het campingstrandje groet mijn inlander twee westerlingen die voorbij gaan. Er klinkt een brom die het midden houdt tussen hoi en jup.
“Hup”
“Moggûh”.
Ze zetten zich naast de sippe vrouw van de retro rode camper verderop. Zij is zojuist met 80.000 euro overboden. Een huis nog net in Amsterdam, twee straten dichter bij het centrum dan nu.
Samengeklonterd op het strandje krakelen de randstedelingen over de samenleving. Branco en Lotte zijn een paar jaar geleden verhuisd naar Twello. Weg uit de verharde en jachtige hoofdstad. Al residerend brullen ze luidop hoe tevreden ze zijn op het platteland. Ook berichten ze over de schuldige van de polarisatie in ons polderland: het internet. Met dit laatste bedoelen ze het open AdTech-internet. De plek waar techbedrijven door advertentie- en dataverkoop miljarden verdienen aan pessimisme en zwartkijkerij.
Mark Zuckerberg’s kassa
Maria Ressa, journaliste en winnares van de Nobelprijs voor de vrede in 2021, zegt hierover het volgende:
“We worden op het open internet verslaafd gemaakt aan sensationeel, polariserend nieuws. Onze publieke ruimte, het gezamenlijk ecosysteem, wordt uiteengerukt”[1].
Het vertaalt zich naar de echte wereld. Door fake news weten we niet meer wat waar is en daalt het algemene vertrouwen. En zonder vertrouwen geen democratie [2]. Mark Zuckerberg’s kassa rinkelt door negativiteit in ons publieke domein. Met als gevolg dat de Geert Wilders de grootste werd en de vaderlandse democratie kraakt.
Om het tij te keren kun je, net als staatssecretaris voor digitalisering (!) van Huffelen [3], stoppen met social media. Een effectieve keuze voor het individu, impactloos voor het collectief. De échte oplossing ligt in de ontwikkeling van Web 3.0, dat gedecentraliseerd georganiseerd is waar de macht bij de gebruikers ligt.
Tot die tijd doen we het met de inmiddels stokoude interwebs uit 1999. In de regulering hiervan zijn inmiddels hoopvolle signalen te zien. Florida verbiedt social media voor kinderen onder de 14 jaar en de EU is gestart met de Data Governance Act. Deze wet zorgt voor veilig gebruik en uitwisseling van publieke en private data door neutrale, niet commerciële partijen.
Bubbelvrienden
In Ommen doen de Mokumers óók een van-Huffelentje. Zonder wifi wanen ze zich in een 21e eeuws Nedersaksisch landschap van de romantische Britse schilder John Constable (zie beeld). Begraven in hun privé idylle met hun eigen bubbelvrienden. Escapisme anno 2024.
Na de online afkick heeft de mens elkaar opnieuw te leren kennen. “Het lastigst vind ik de aanpassing aan het landelijke tempo”, zegt Lotte van Branco tegen de anderen. Ze heeft naar eigen zeggen (nog steeds) te weinig tijd om nieuwe contacten te starten.
Ik heb eens het geprobeerd. Kost verrassend weinig tijd zo’n integrerende “hup” in het voorbijgaan. En ze zeiden nog wat terug ook!
Valery Geurtsen
Mei 2024
Bronnen
[1] Broek van den, K. (2024, maart). Een democratisch systeem kan in een half jaar ineenstorten. Apache magazine. 14-20
[2] Broek van den, K. (2024, maart). Een democratisch systeem kan in een half jaar ineenstorten. Apache magazine. 14-20
[3] https://nos.nl/artikel/2506719-staatssecretaris-voor-digitalisering-stopt-met-x-vanwege-koers
