DE KLIMAATSPAGAAT

“Een ander onderwerp: het vliegen!” In DWDD (uitzending 7 maart jl.) vraagt Matthijs aan Floortje Dessing of vliegen op gespannen voet staat in haar hoofd. “Ja, ik heb het daar heel moeilijk mee en ik had het daar al heel moeilijk mee”, Floortje reist de hele wereld over én is erg begaan met het klimaat en verantwoord ondernemen. Haar ideologie staat eigenlijk haaks op haar acties. Maar zolang ze bijzondere verhalen van de wereld vertelt, kan ze het voor zichzelf verantwoorden. Johnny de Mol voegt toe dat een retourtje Groningen tegenwoordig ook duurder is dan een retourtje Londen. Maar Matthijs vind dat dat met idealisme niets te maken heeft.

Het klimaat-probleem is acuut maar waarom doen we hier niets mee? We zitten in een spagaat tussen onze gedachtes en onze acties.

Hoger opgeleiden die het somberst zijn over het klimaat, zijn ook degenen die het langst douchen, het meest en verst vliegen en het vaakst de auto gebruiken. Dezelfde tendens is te zien bij de twintigers die zich veel zorgen maken over de toenemende uitstoot van broeikasgassen. Maar het is wel deze groep die het langst doucht en bij eten het minst let op eventuele negatieve klimaateffecten.[1]

We zien jongeren met overtuiging protesteren tegen het klimaat maar het schort hen aan de actie die ze zelf ondernemen. De gemiddelde scholier twijfelt niet aan klimaatverandering maar betrekt de risico’s die hieruit voort vloeien nauwelijks op zichzelf, constateert Adwin Bosschaart. [2]

Ons afval scheiden, minder vlees eten of zonnepanelen nemen vinden we heel gewoon. We vliegen naar Bali om daar een strand op te ruimen dat vol ligt met plastic. Maar we denken nauwelijks na over ons eigen afval, de spullen die we kopen en de energie die we verbruiken. Het is ook niet makkelijk om alles goed te doen en waar je je op moet richten.

Om uit de spagaat te komen is er focus en inzicht nodig. Focus op  de grootste vervuilers en de meest vervuilende dingen.  Zo is een groep van slechts honderd bedrijven, direct en indirect, verantwoordelijk te houden voor de uitstoot van meer dan de helft van alle broeikasgassen. (Trouw) [3]  Dat zet tenminste zoden aan de dijk als we daar iets mee doen.

En op individueel niveau moeten we ook meer inzicht krijgen. Zoals de Carmacal calculator [4], die berekent voor reizigers en reisonderneming en nauwkeurig de CO2-voetafdruk van een vakantie.

En dan krijgt iedereen een quotum mee, zoiets als een 1000 calorieën dieet. Dat je dan al je acties moet invoeren om zo te zien hoeveel je uitstoot, hoeveel water je verbruikt en hoeveel je bijdraagt aan vervuiling en ontbossing. Als je dan vegetariër bent en een heel goed geïsoleerd huis hebt, dan mag je best 1 keer per jaar vliegen. Of als je heel veel moet vliegen voor je werk dan moet je dit compenseren door alleen maar tweedehands spullen te kopen. Een hamburger eten, plastic luiers kopen, een nieuwe laptop. Hop daar gaat je quotum. Dat wordt de rest van het jaar met de fiets naar je werk en tofu eten!

Saskia Groenheijde