Steeds vaker heb ik het idee dat het geweldig zou zijn als ik Ai prompts kon schrijven voor zaken waaraan ik een grondige hekel heb.
Inmiddels heb ik in mijn werk al aardig wat tijdswinst weten te boeken door de inzet van artificial intelligence bij repeterend nakijkwerk. De tijdwinst besteed ik tegenwoordig aan onderwijsontwikkeling in het tijdperk Ai, want paradoxaal genoeg wordt het schrijven van werkstukken over onderwerpen als duurzaamheid steeds vaker volledig aan Ai overgelaten door mijn MBO studenten.
Tijdens mijn vakantie maak ik mij schromeloos schuldig aan dagdromen over welke Ai oplossingen er in 2050 zullen zijn voor praktische zaken als huishoudelijk werk, maar ook met betrekking tot gezondheid. In 2025 zijn mijn dagdromen nog onuitvoerbaar en dat is enerzijds jammer voor mijn gezondheid maar wel beter voor de planeet.
Dwalen vol goede moed
Zo zou ik graag een prompt schrijven op het gebied van sport, iets waarvoor ik niet echt warm loop. Blijkbaar ben ik een van de 38,6 % Nederlanders die aangeeft geen tijd te kunnen vinden om aan sport te doen, lees ik in een long read rapportage over sport en bewegen van het CBS.
Eens in de zoveel weken trek ik vol goede moed mijn yoga mat maar weer eens onder lagen stof vandaan voor een sportief moment van verstandsverbijstering. Hoe ik mij de dag erna voel laat zich raden, alle fitbit en fysio apps ten spijt. Technologie die mij écht helpt door te zetten tijdens het sporten, dat lijkt mij dus wel wat.
Volgens het kenniscentrum voor sport en bewegen moet elke Nederlander per week zittend werk afwisselen door matig intensief bewegen en wel 150 minuten lang. Daarom ga ik tegenwoordig weer natuurdwalen. Natuurdwalen is een tijdens de coronaperiode overgewaaid fenomeen uit Japan dat niets meer is dan struinen door een natuurgebied, om tot jezelf komen. In mijn geval is dat een wandeling in de polder. Maar daar wringt het.
Spotify
Negatieve gedachten poppen op over de bodemgesteldheid van de polder waar ik wandel. Ik start mijn Spotify app en beluister de VPRO Tegenlicht podcast waarbij Roland Duong en data kunstenaar Julia Jansen met elkaar in gesprek gaan over het gebruik van de muziekstream-app.
“Even geen duurzaamheid” mompel ik, als alleen vogels mij kunnen horen. Roland ziet het altijd en overal naar je favoriete muziek kunnen luisteren, al dan niet gegenereerd door Ai, als een verrijking. Julia denkt anders over het gebruik van Spotify.
Dagelijks verwerken we een gigantische hoeveelheid informatie. Tijdens momenten zonder auditieve afleiding, zogeheten White noise momenten, vertelt Julia, kunnen onze hersenen de informatiestromen beter verwerken. Aangekomen bij de Hollandse IJssel, zet ik de podcast uit. Ai bijna vergetend geniet ik in de lentezon van het kabbelende geluid van de rivier.
Kon ik ook maar een Ai Prompt schrijven voor het wegwerken van een ander type white noise; de stapel strijkgoed die mij bij thuiskomst ligt op te wachten, dan bleef ik hier een beetje langer.
April 2025
Cathelijne
